به گزارش خط هشت، حامد افروغ؛ لفظ دفاع، فارغ از اینکه گوینده و مخاطب آن چه کیش و آیین و مسلکی داشته باشد، غالبا مقدس و مورد احترام افراد، نحله‌ها، ادیان و تفکرات مختلف است. دفاع را می‌توان لفظی برآمده از فطرت بشری دانست، عنصری که از تقابل با نیروهای شیطانی نفس برای صیانت از کرامت انسانی تا تقابل با ظالمین و زورگویان عالم را شامل می‌شود.
حمله و جنگ اگرچه در پاره‌ای موارد می‌تواند مقدس و ستوده باشد اما ذات آن با فطرت بشری که همواره در پی آرامش و آسایش و رفاه به سر می‌برد، در تضاد بوده و شمایی مذموم در اذهان بشری دارد که البته جنگ‌افروزی ظالمان نیز بر این نگاه اثرگذار بوده است.
دفاع مقدس که موأکدا مقدس نامیده شده است، برهه‌ای از تاریخ طوفانی ایران‌زمین است که از آن می‌توان به چراغ فانوسی در ساحل عزت و آزادمردی مردم ایران یاد کرد. ساحلی که قرن‌ها از آن دور افتاده و به سبب همین امر نیز دریازده امواج بلا و نابسامانی شده بودیم؛ اما آنچه که بیش از همه عیار دفاع مقدس ما را مشخص کرده و بر درخشش و خیره‌کنندگی آن می‌افزاید، مقایسه دستاوردهای آن با سایر ملل و نِحَل در برابر شرایط آن روز ملت ایران است، به قول قدما: «خوش‌تر آن باشد که حُسنِ دلبران ... گفته آید در حدیث دیگران».
ملت ایران در عنفوان پیروزی انقلاب اسلامی مورد هجوم ارتشی قرار گرفت که از حیث ادوات، پشتیبانی و خیره‌سری، کم از داعش امروز نداشت و پر بیراه نیست اگر ارتش بعث را به سبب پشتیبانانش که مالی و جانی و اعتباری برایش مایه گذاشتند، ارتشی بین‌المللی بنامیم. ارتشی که آمده بود تا ریشه ما را بزند، و این‌بار بهانه‌اش پیروزی اسلام بر طاغوت بود. اما ملت ایران با نثار بهترین جوانانش، شرف، عزت، آزادمردی و خدامحوری را چونان پتکی بر سر دشمن کوفت تا دیگر احدی جرأت دست‌درازی به این سامان را نکند، به قول شاهنامه: «بکوبید گوپال و گرز گران ... چو پولاد را پتک آهنگران».
از این‌رو، طبیعی می‌نماید که دشمن جرار علی‌رغم همه گردن‌کشی‌هایش که چونان لات کوچه خلوت همه زورش را بر سر کشورهای از پا افتاده و بی‌یار و یاور خالی کرده، همچنان به لفاظی و محک زدن‌های گاه و بی‌گاه ملت ایران بسنده کند. این عظمت ایران امروز زمانی بیشتر رخ می‌نماید که می‌بینیم از کشورهای پر طمطرافق و پر زرق و برق حاشیه خلیج فارس گرفته تا مصر و سودان و امثالهم برای دریوزگی آسایش و آرامش و رفاه دنیایی خود، چوب حراج به حیثیت انسانی خود زده و به طمع زندگی مثلا بی‌دغدغه با کسی سازش می‌کنند که سازش با او اول همه گرفتاری‌ها و نابسامانی‌هاست.
دفاع مقدس برای ما چونان کشتی نوح است که هر که بر آن سوار شد نجات یافت و هر که عناد ورزید در بلایا غرق شد و امروز مسیری که جبهه مقاومت به تاسی از دفاع مقدس می‌پیماید نوید همین نجات‌یافتگی است که هرچند سخت و کند می‌رود و دشمنی‌ها را یکی یکی خنثی کرده و پشت سر می‌نهد اما در نهایت طعم دلچسب پیروزی را طبق وعده‌های الهی خواهد چشید.
منبع: دفاع‌پرس
