اردیبهشت ۱۳۶۷ در حالی آغاز شده بود که جبهه ایران تحت تأثیر حمله عراق به فاو و بازپس‌گیری آن توسط نیرو‌های بعثی قرار داشت. در این ماه اتفاق‌های خاصی در جبهه‌ها رخ داد که نشان می‌داد جنگ تحمیلی آماده ورود به دوره‌ای جدید است. در گفت‌و‌گویی که با رسول حسینی از رزمندگان و راویان دفاع مقدس داشتیم، سعی کردیم مروری به وقایع تاریخی اردیبهشت ۱۳۶۷ داشته باشیم. این وقایع در حالی رخ می‌دادند که حدود دو ماه به اتمام جنگ تحمیلی باقی مانده بود.
در مسیر زیارت کربلا و در حسینیه حضرت‌زهرا (س) با خواهر شهید احسان کربلایی‌پور آشنا شدم. خواهری که تصویر برادر را در زیارت اباعبدالله‌الحسین (ع) همراه داشت.
فروردین ۱۴۰۲ بود که خبر شهادت «سیداحمد حسینی» از رزمندگان لشکر فاطمیون در سوریه رسانه‌ای شد. شهید حسینی یکی از نیرو‌های باسابقه فاطمیون در دفاع از حریم اهل‌بیت (ع) بود که در ۱۷ فروردین ۱۴۰۲ در منطقه لازقیه سوریه به شهادت رسید
شهید «حسن عبدالله» با نام جهادی «کرار» متولد شهرک عیترون جنوب لبنان بود. او که از فعالان رسانه‌ای جبهه مقاومت به شمار می‌رفت، در شبکه المنار به کارگردانی و تصویربرداری مشغول بود. کرار در نبرد نیرو‌های مقاومت با تروریست‌ها در حلب زخمی شد و ۱۸ فوریه سال ۲۰۱۵ یعنی در تاریخ ۲۹ بهمن ۱۳۹۳ به شهادت رسید.
مادر شهید سعید پایروند گفت: عملیات والفجر ۸ بهمن ماه بود، یک روز صبح که از خواب بلند شدم حالم زیاد خوب نبود، بی‌قرار بودم. فردای آن روز انگار یک دست غیبی روی قلب من بود و مرا آرام می‌کرد که گویی سعید می‌خواهد شهید شود و من این موضوع را راحت‌تر تحمل و قبول کنم.
هر چند مرور روز‌های زندگی با برادر برای او سخت بود، اما رسم رفاقت را به جای آورد و راوی غیرت مهربانی و رشادت برادر شهیدش شد. محبوبه سادات توکلی از همبازی دوران کودکی‌اش گفت، از دردانه خانه توکلی‌ها. از آرزو برای پلیس شدن تا دعوت حضرت زینب (س) برای ملحق شدن به جمع مدافعان حرم. همه صبوری‌اش هم نتوانست مانعی براشک‌ها و بغض‌های گاه و بی‌گاهش شود. روایتی خواهرانه از شهید سیدمحمد توکلی از شهدای لشکر فاطمیون را پیش‌رو دارید.
شهید موسی نوروزی متولد ۲۰ خرداد ۱۳۷۷ در استان کهگیلویه و بویراحمد بود. در جوانی به عضویت فراجا درآمد و در تأمین امنیت کشورمان نقش ایفا کرد. او که علاقه زیادی به حضور در نیروی انتظامی داشت، سال ۱۴۰۰ به استان سیستان و بلوچستان اعزام شد و پس از مدتی حضور در این خطه مرزی، درچهارمین روز از آبان ۱۴۰۰ در درگیری با اشرار در دلگان به شهادت رسید. وقتی با علیرضا نوروزی پدر شهید همکلام شدیم. می‌گفت پسرم شبیه شهدا شده بود. سخن این پدر شهید ما را به یاد کلام شهید آوینی می‌اندازد که می‌گفت: «شهادت لباسی تک سایز است که باید خودمان را هم اندازه آن کنیم».
در جوار حرم امامزاده حضرت‌عبدالعظیم حسنی (س) در فضایی که به باغ طوطی مشهور است و محل دفن بزرگان و مشاهیری، چون ستارخان و شیخ محمدخیابانی و ده‌ها عالم و عارف و مجاهدان راه‌وطن است، به مزار شهیدی برمی‌خوریم به نام سیدمرتضی موسویان احمدآبادی. شهیدی که در هجدهمین روز از فروردین ماه سال ۱۳۵۸ بر اثر انفجار بمب به شهادت رسید. در این ایام به بهانه سالروز شهادتش با برادرزاده شهید دکتر سید مجید موسویان همراه شدیم تا کمی از او و سیره شهید و شهادت مظلومانه‌اش بیشتر بدانیم.
روزی که سردار حاج حسین خالقی محمدی به دوستان شهیدش پیوست، رسانه‌ها تیتر زدند: «رفیق شهید وزوایی درگذشت.» حاج حسین یکی از پیشکسوتان سپاه تهران بود که قبل از دفاع‌مقدس رخت پاسداری به تن کرد و در آوردگاه‌های بسیاری همراه و همرزم شهدای بزرگی، چون غلامعلی پیچک، محسن وزوایی، علی موحددانش، حاج کاظم رستگار و... بود. حاج حسین را باید یکی از مؤسسان لشکر ۱۰ سیدالشهدا (ع) بدانیم. او که رفاقت دیرینه‌اش با محسن وزوایی به زمان حضور در جبهه‌های غرب می‌رسید، همراه او به جبهه جنوب آمد و پس از شهادت وزوایی در عملیات الی‌بیت‌المقدس، فرمانده محور محرم از تیپ ۲۷ محمدرسول الله (ص) شد و در همین عملیات تا مرز شهادت پیش رفت. به قول همرزمش سیدمحمد ابوترابی، خواست خدا بود تا حاج حسین بماند و ۴۰ سال دیگر به مردم و کشورش خدمت کند. گفت‌و‌گوی ما را با ابوترابی پیش‌رو دارید.
شهید سیدیحیی براتی از جمله شهدای مدافع حرمی است که سابقه حضور در جبهه‌های دفاع‌مقدس را نیز داشته است. او که متولد شهریور ۱۳۴۹ بود، اواخر جنگ و در سنین نوجوانی به جبهه‌های دفاع‌مقدس راه پیدا کرد و ماه‌ها در مناطق عملیاتی حضور یافت. چند سال پس از پایان جنگ تحمیلی، شهید براتی به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران درآمد و سال‌ها در کسوت پاسدار به خدمتش ادامه داد. به گفته محمود محمودی از دوستان و همرزمان شهید که دقایقی با ما در بیان خاطرات این شهید بزرگوار به گفتگو پرداخت. شهیدبراتی هر چند نیروی حوزه نمایندگی ولی فقیه بود، اما همواره با بچه‌های گردان‌های رزمی می‌جوشید و حضور در میدان نبرد را برای خودش غنیمت می‌دانست. با چنین روحیه‌ای نیز خود را به جمع مدافعان حرم رساند و سعادت شهادت را نصیب خود کرد.
«فاطمه الحسانی» با اشاره به اینکه زندگی با آیه‌های قرآن سراسر نور و رحمت است، اظهار کرد: با عمل به آیه‌های قرآن راه همسر شهیدم را ادامه می‌دهم.
