در سال 1332 ه.ش در شهر اردبیل در میان خانواده ای متدین و مذهبی کودکی به دنیا آمد. او را داود نام نهادند. کودکی که از حدود 11 سالگی نماز می خواند و با قران انس و الفتی خاص داشت. پس از پایان تحصیلات متوسطه در ادامه رسالت خود برای مبارزه با نفس و کمک به محرومین برای انجام خدمت سربازی به مناطق محروم شتافت و پس از پایان دوران سربازی به همراهی 12 نفر از دوستان و همفکرانش زیر نظر آیت الله «مشکینی» و حجت الاسلام «غفاری»هسته مقاومتی تشکیل داد و به مبارزات تشکیلاتی و پخش اعلامیه و فعالیتهای دیگر می پرداخت. در تابستان 1357 در جریان انفجار یکی از مراکز فساد رگ دستش قطع شد و ساواک نیز با استفاده از رد خون،او را دستگیر کرد. تا اینکه در پی تظاهرات مردم و سرنگونی رژیم از چنگ دژخیمان رهایی یافت.
داود در نیمه دوم سال58 برای مبارزه با رژیم صهیونستی به "لبنان" رفت و پس از آموختن دوره ی عملیات چریکی به میهن بازگشت و به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در آمد و در پادگان "سعد آباد" به آموزش فنون فوق پرداخت و به دلیل لیاقت و تقوا به عضویت شورای اداره کننده ی پادگان در آمد. در سال 1360 برای اجرای سنت پیامبر ازدواج کرد. ثمره ی این ازدواج کودکی بود که او را "فاطمه "نام نهاد. در سال1361 فرماندهی سپاه اردبیل را پذیرا شد. او در سال 62 عضویت دفتر نمایندگی امام در سپاه در آمد . در سال 1363در عملیات خیبر شرکت کرده و مجروح شیمیایی شد و سر انجام در عملیات کربلای 5 در منطقه شلمچه در تاریخ 27/10/65 به شهادت رسید.