شهید خدابخش صفرزاده در روستای گندشمین از توابع شهرستان اردبیل متولد شد و پس از مجاهدت در راه خداوند متعال سرانجام 25 بهمن سال 63 در اروندرود به شهادت رسید.
تاریخ دفاع‌مقدس گنجینه‌ای از آدم‌های بزرگ و ناشناخته است. از نوجوان ۱۴، ۱۵ ساله بگیرید تا پیرمردی که ۶۰ سالگی را رد کرده است. هر کدام با شخصیت‌هایی یگانه و منحصربه فرد در جبهه‌ها حاضر شدند تا نام‌شان را در تاریخ به نیکی به یادگار بگذارند.
سردار شهید قربانعلی عرب متولد عید قربان بود و به همین دلیل نامش را قربانعلی گذاشتند. پدرش را خیلی زود از دست داد و به ناچار درس و مدرسه را کنار گذاشت و مشغول کار شد. از کودکی طعم سختی را چشید و گوهر وجودش جلا یافت. او باید اینگونه تربیت می‌شد تا در جبهه‌ای که بار اصلی‌اش را مستضعفان بر دوش می‌کشیدند حضور پیدا می‌کرد و عاشقانه در یکی از سخت‌ترین خطوط پدافندی به نام جاده خندق آسمانی می‌شد.
سخنی دارم با دانش‌آموزان، آینده‌سازانی که قرار بود بعد از مدتی اندک، افتخار معلمی این‌ها را داشته باشم؛ خدا می‌داند چقدر علاقه به آگاهی و هوشیاری و تهذیب شما، در وجود من موج می‌زند.
شهید جهانگیر جعفرزاده از شهدای اغتشاشات کردستان است که پیش از شروع جنگ تحمیلی در کوه‌های اطراف سردشت به شهادت رسید و پیکرش مفقود شد. پیشتر گفت‌و‌گویی با خانواده شهید انجام داده بودیم؛ مادر شهید، چون از آمدن پیکر فرزندش ناامید شده بود، در خواب می‌بیند که فرزندش به طور ناشناس و به عنوان شهید گمنام در بهشت‌زهرا (س) تهران دفن شده است. به بنیاد شهید می‌رود و با پیگیری‌هایی که انجام می‌دهد مسئولان را مجاب می‌کند تا نام فرزندش را روی این سنگ مزار بنویسند! بعد‌ها که با عبدالله نوری‌پور همرزم جهانگیر آشنا شدیم، فهمیدیم که او تنها شاهد آخرین لحظات عمر زمینی جهانگیر بوده است. در گفتگو با نوری‌پور نگاهی به نحوه شهادت همرزمش شهید جعفرزاده می‌اندازیم.
