به گزارش خط هشت : حوالی غروب ۲۵ اسفندماه سال ۶۱ بود که «قمرناز» به انتظار پسر و عروسش نشسته بود تا آن‌ها پیش از تحویل سال نو به روستای «وزمانه» بیایند و سال جدید را کنار هم آغاز کنند؛ اما غافل از اینکه چند تن از نیرو‌های ضدانقلاب در کمین او بودند. آن‌ها از خلوتی روستا استفاده کرده و این بانوی مبارز را به شهادت رساندند. وقتی پسر قمرناز به خانه می‌آید، با پیکر غرق در خون مادرش مواجه می‌شود.

قمرناز از شیرزنان روستا بود. او با وجود روحیه زنانه، همچون یک مرد مقابل فعالیت‌های ضدانقلاب ایستاد و مردم را نسبت به خطرات آن‌ها آگاه کرد. عملکرد ضدانقلابیان را نقد می‌کرد. کینه ضدانقلاب‌ها از آنجایی نسبت به این بانوی مبارز شروع شد که قمرناز با نیرو‌های بسیج و پاسداران همکاری کرد تا منطقه از لوث وجود گروه‌های ضدانقلاب پاک شود. او در این راه از هیچ پیشامدی نمی‌ترسید.

فرزند قمرناز در خصوص ویژگی‌های اخلاقی مادرش روایت می‌کند: مادرم در تصمیم‌گیری‌هایش بسیار شجاع بود و همچون یک مرد تصمیمات را عملی می‌کرد. مردم روستا او را به داشتن سخاوت و حمایت از فقرا می‌شناسند؛ هرگاه فقیری به روستا پا می‌گذاشت، مادرم در خفا به او کمک می‌کرد.

وی نحوه شهادت مادرش را اینگونه روایت می‌کند: من در شهر کامیاران زندگی می‌کردم. بار‌ها از مادرم می‌خواستم که از روستا به شهر نقل مکان کند؛ اما او قبول نمی‌کرد. ما هم به تصمیمش احترام می‌گذاشتیم؛ اما مرتب به دیدارش می‌رفتیم. هر سال به مناسبت سال نو، تمام خواهران و برادرانم در خانه پدری‌مان جمع می‌شدیم. آن سال مادرم اصرار داشت که قبل از آغاز سال جدید به روستا برویم. ما هم پذیرفتیم. وقتی به خانه‌مان رفتیم، مادرم را غرق در خون دیدیم.

متن بالا برگرفته شده از زندگی پر فراز و نشیب بانوی مبارز «قمرناز فریدی» است. او در پنج دی‌ماه سال ۱۳۰۸ چشم به جهان گشود و در ۲۵ اسفند ۶۱ توسط ضدانقلاب به شهادت رسید.

منبع: دفاع پرس