رژیم اشغالگر صهیونیستی هفتاد و دو سال پیش در چنین روزی یعنی ۱۴ ماه می ۱۹۴۸ همزمان با خروج نظامیان اشغالگر انگلیسی از فلسطین و با حمایت کشورهای استعمارگر، با اشغال سرزمین مادری ملت فلسطین بر منطقه تحمیل شد.
به گزارش خط هشت، امروز هفتاد و دومین سالروز فاجعه اشغال فلسطین در سال 1948 است و در چنین روزی موجودیت رژیم صهیونیستی به‌طور یکجانبه از سوی سران صهیونیست اعلام و با حمایت استعمارگران تأسیس شد.
در چهاردهم ماه می سال 1948 میلادی حادثه‌ای در تاریخ فلسطین روی داد که یوم النکبه (روز مصیبت) نام گرفت و چنین روزی یادآور روزهای مهاجرت اجباری مردم فلسطین و ورود یهودیان از سراسر جهان به سرزمین اشغالی و شهادت بیش از 15 هزار فلسطینی است.
استعمار پیر انگلیس که آن روزها قیمومیت فلسطین را به‌عهده داشت با انجام برنامهریزیهای از پیش تعیین‌شده با همکاری صهیونیستها، زمینه برای خروج نظامیان انگلیسی از فلسطین را فراهم کرد و در پی حادثه بمب‌گذاری هتل "کینگ دیوید" در بیتالمقدس حدود دو سال قبل از تأسیس اسرائیل که در پی آن حدود 100 نفر از نظامیان انگلیسی کشته شدند، پروژه تأسیس اسرائیل همزمان با خروج انگلیسیها کلید خورد تا اینکه با نزدیک شدن پایان قیمومیت انگلیس بر فلسطین که برای ماه می 1948 برنامه‌ریزی شده بود، رهبران صهیونیست به‌طور یکجانبه موجودیت "اسرائیل" را در تاریخ 14 می 1948 اعلام کردند که مدت کوتاهی پس از اعلام تأسیس غده سرطانی، جنگ بین اسرائیل و همسایگان عرب آن آغاز شد، هرچند کشورهای عربی نتوانستند دولت اسرائیلی را در نطفه خفه کنند.
پس از مدتى نیز سازمان ملل از ژانویه 1949 براى اعلام آتش‌بس بین اعراب و اسرائیل میانجیگری کرد و کشورهاى عرب را به امضاى قرارداد پایان درگیریها با رژیم اشغالگر وادار کرد تا اینکه رژیم ننگین صهیونیستی در 14 ماه می 1948 پس از خروج نیروهای انگلیسى از فلسطین، با حمایت ابرقدرتهایی چون آمریکا و انگلیس در یک سرزمینی غصبی ظهور کرده باشد و بر منطقه تحمیل شود.
این غده سرطانی در طول حیات خود که اکنون هفتاد و دو سال از عمر آن میگذرد با کشتار و جنایت در حق مردم فلسطین و آواره کردن آنها همچنان پابرجاست و حتی سعى در اشغال هرچه بیشتر مناطق فلسطینى دارد.
حدود یک سال بعد از صدور قطعنامه ننگین تقسیم اراضی اشغالی، فلسطین به‌طور کامل به اشغال رژیم صهیونیستی درآمد تا فاجعه آوارگی یک ملت با همکاری سازمان ملل و جامعه بین‌الملل شکل بگیرد. هرچند طرح تقسیم فلسطین در سال 1897 میلادی در شهر "بال" سوئیس کلید خورد و طی مراحلی با قیمومیت انگلستان بر فلسطین و صدور اعلامیه "بالفور" در سال 1917 میلادی زمینه برای غصب فلسطین فراهم شد و سرانجام مجمع عمومى سازمان ملل متحد به‌دنبال توطئههاى بین‌المللى براى تشکیل یک دولت یهودى در 29 نوامبر 1947 پیشنهاد تقسیم فلسطین را تصویب کرد تا بدین ترتیب صفحه دیگری از قطعنامههای ظالمانه سازمان ملل علیه مردم مظلوم فلسطین ورق بخورد و به‌دنبال آن واقعه نکبت که در جریان آن بیش از 15 هزار فلسطینی به شهادت رسیدند و صدها شهر و روستای فلسطینی تخریب شدند، در تاریخ ثبت شود.
این در حالی است که رژیم صهیونیستی پس از گذشت هفتاد و دو سال، همواره بر نابودی آثار اسلامی تاریخی فلسطین در "قدس، حیفا، یافا، اللد، الرمله، الخلیل" و دیگر مناطق اشغالی اصرار دارد.
جامعه فلسطینی پس از گذشت 72 سال همچنان از مصایب و مشکلات مختلف رنج می‌برد و هرساله صدها نفر از شهروندان خود را به‌دلیل جنایات و اقدامات خشونت‌آمیز نظامیان صهیونیست از دست می‌دهد.
دولت نژادپرست رژیم صهیونیستی طی این مدت در صدد نابودی جامعه فلسطینی به‌روش‌های مختلف اقتصادی، علمی و فرهنگی بوده است تا مانع توسعه آن از داخل شود و با اعمال سیاست تبعیض و برتری جامعه یهودی بر جامعه عربی به‌ویژه در مدارس و بودجه آموزش تلاش می‌کند تا بی‌سوادی و تفرقه میان ملت فلسطین ایجاد کند.
