به گزارش خط هشت، شهید «مجید مسگر تهرانی» یکی از شهدای دفاع مقدس است که در ۱۷ سالگی حین عملیات کربلای ۸ به جبهه اعزام شد.

وی آر. پی. جی زن و دارای تخصص آموزش انفجارات بود و در گردان حضرت قاسم (ع) لشکر ۱۰ سیدالشهداء (ع) خدمت می‌کرد. این رزمنده در عملیات کربلای ۸ در روز ۱۸ فروردین ۱۳۶۶ به فیض عظیم شهادت نایل آمد.

برادر شهید «محمد مسگر تهرانی» در مورد اعزام برادر خود به جبهه اظهار داشت: برادرم در دبیرستان سپاه تحصیل می‌کرد و ۱۷ سال داشت که شرایط اعزام وی به جبهه فراهم شد. من چند بار او را با خود به منطقه برده بودم و با فضای منطقه آشنایی داشت. مجید زمانی که دانش‌آموز دبیرستانی بود، پیش از عملیات کربلای ۸ به منطقه اعزام شد و در همین عملیات به شهادت رسید.

وی افزود: کودکی به‌ شدت آرام و دوست‌داشتنی بود. بچه درس‌خوان، ساکت، آرام و بی حاشیه‌ بود. آن موقع هرگاه شهادت هر رزمنده‌ای را اعلام می‌کردند، برای چند ساعت ناراحت شهادتشان بود و تحت تأثیر قرار می‌گرفت؛ با آنکه آن شهید را نمی‌شناخت. برادرم آر. پی. جی زن بود و در گردان حضرت قاسم (ع) لشکر ۱۰ سیدالشهدا (ع) خدمت می‌کرد. ایام عید سال ۱۳۶۶ به خانه آمد و روز هجدهم هم به شهادت رسید.

برادر شهید مسگر تهرانی گفت: ما از طریق پسرعمویمان «عباس» که خود سه ماه بعد از مجید در منطقه غرب به شهادت رسید، از شهادت مجید مطلع شدیم. از آنجایی که پیکر مجید نیامده بود، از دوستان وی پرسیدیم و از طریق افرادی که نزدیک او بودند، جویای احوال مجید شدیم و آن‌ها تأیید کردند که او به شهادت رسیده است.

وی ادامه داد: در عملیات کربلای ۸ به گروه آن‌ها دستور عقب‌نشینی داده بودند و آن‌ها باید از موقعیت کنار دریاچه ماهی عقب‌نشینی می‌کردند و برمی‌گشتند. مجید بلند شد و یک شلیک آر. پی. جی انجام داد. از آنجایی که در آخرین نقطه بود و نمی‌توانست محل خود را تغییر دهد. زمانی که گذشت، بلند شد تا شلیک دوم را انجام دهد که گلوله تک‌تیرانداز به او اصابت می‌کند و پیکرش روی زمین می‌افتد. کسانی که در فاصله دو سه متری مجید بودند، هرچه او را صدا کردند، دیدیند تکان نمی‌خورد و چون پاتک عراق سنگین بود، باید برمی‌گشتند؛ به همین خاطر پیکر مجید در آن منطقه ماند.

برادر شهید مسگر تهرانی افزود: زمانی که من از شهادت مجید مطلع شدم، خانواده را مطلع نکردم. ابتدا تحقیقات میدانی را انجام دادیم و بعد از گذشت ۱۰_۱۲ روز که از شهادت او مطمئن شدم، به آن‌ها اطلاع دادم و تشییع نمادینی هم برای او برگزار کردیم و در قطعه ۲۹ گلزار شهدای بهشت زهرا (س) مزار نمادینی برای او گرفتیم. سه ماه بعد پسرعمویمان «عباس مسگر تهرانی» به شهادت رسید، این مزار را به آن‌ها دادیم و قطعه کنار آن را به‌عنوان مزار یادبود برای برادرم در نظر گرفتیم.

 

 

منبع: دفاع‌پرس