مادر و پسری که سال 66 در اثر بمباران شیمیایی شهر حلبچه توسط صدام از هم جدا شده بودند پس از 31 سال با همت پزشکان ایرانی در مرکز ژنتیک نور و وزارت خارجه به هم رسیدند.

به گزارش خط هشت ، بیش از 5 هزار زن در دوران دفاع مقدس در بمباران شهرها و یا پشت جبهه ها به جانبازی نائل آمده اند، اما در جامعه شناخته شده نیستند، به همین منظور برای آشنایی بیشتر مخاطبان با جانبازان زن دفاع مقدس به سراغ "دختر محمدی" جانباز 65 درصد دوران دفاع مقدس ارومیه‌ای رفتم و از مجروحیتش پرسیدم.

اولین باری بود که اسم کوچکی به نام "دختر" را می شنیدم برایم خاص بود. این خانم عزیز ساکن ارومیه است، تماس گرفتم و متوجه شدم به زبان فارسی مسلط نیست و تنها مفهوم چند جمله را متوجه می شود. از برادرش خواستم سوالاتم را برایش به ترکی ترجمه کند و پاسخ هایش را به من بگوید. دختر محمدی جانباز 65 درصد است که پای چپش در اولین بمباران ارومیه توسط رژیم بعث عراق در جنگ تحمیلی به سختی مجروح شد.

محمدی می گوید: در سال1365 40 سال داشتم. ساعت 10 صبح بود من در خانه تنها بودم و همسرم در مغازه بود. ناگهان صداهای مهیبی شنیدم و بعد از پنجره جنگنده های دشمن را دیدم. از ترس به سمت کوچه دویدم، صدای شبیه ترکیدن چیزی شنیدم، ناگهان به زمین خوردم و بیهوش شدم.

عربعلی محمدی برادر بزرگترش می گوید: بعد از بمباران خواستم احوال خواهرم را بپرسم اما هیچکس از او خبری نداشت. حوالی ظهر بود که در یکی از بیمارستان ها پیدایش کردیم. بیهوش بود، یک پایش را قطع کرده بودند، پای دیگر و شکمش پر از ترکش بود و اصلا حال خوبی نداشت حتی وقتی به هوش آمد هم ما را نشناخت.

خانم محمدی از خوابی تعریف می کند که هنگام بیهوشی دیده است: کسی را می دیدم که در کوچه راه می رود و بعضی از همسایگانم را با خود بلند می کند و می برد. لباس سفید بلندی به تن داشت. بالای سرم آمد، دستم را گرفت اما انگار پشیمان شد، دستم را ول کرد و رفت. در آن روز بسیاری از همسایگانم به شهادت رسیدند.

جانباز 65 درصد گفت: فرزندی ندارم و با همسرم زندگی می کنم. همسرم نیز بیمار و رسیدگی به من برایش خیلی سخت شده است اما برادرم کمکم می کند، خدا از او راضی باشد.

برادر این خانم جانباز 65 درصد گفت: مدتی است دیگر نمی تواند روی ویلچر بنشیند یا با عصا راه برود. تمام مدت روی تشکی روی زمین می نشیند و با کشیدن خودش روی زمین حرکت می کند زندگیش سخت شده است و من تا جایی که بتوانم به "دختر" کمک می کنم من برادرش هستم.

مبینا آقاخانی

منبع: حیات