شهید«محمد زهره‌وند» متولد نوزدهم فروردین ماه سال ۱۳۶۵ در شهرستان اراک دیده به جهان گشود. در جوانی به استخدام سپاه درآمد و همراه لشکر ۷۱روح الله به سوریه رفت و در دهم آبان ماه سال ۱۳۹۴، در سن ۲۹ سالگی در درگیری با تروریست های تکفیری در روستای القراصی حلب سوریه به مقام شهادت نائل آمد.

پیکر پاکش دو ماه بعد از شهادت به دیار آفتاب بازگشت و در گلزار شهدای اراک به خاک سپرده شد.

از «محمد زهره وند» یک دختر سه ساله به نام "ریحانه " به جا مانده است. در ادامه وصیت‌نامه این شهید عزیز را می‌خوانیم.

بسم الله الرحمن الرحیم
همسرم،
نمی‌دانم چه بگویم و چه بنویسم، فقط می‌توانم بگویم حلالم کن و مرا ببخش و از همه دوستان و آشنایان حلالیت مرا بخواه.
چند خواسته از تو دارم، اول: مثل همیشه حجابت را خوب حفظ کن و این حجاب و معرفت را به دخترم، ریحانه جان، یاد بده و از تو می‌خواهم همیشه در سختی و مشکلات به خدا توکل کنی و با ذکر نام خدا آرامش بگیری و بدانی که وجود و حضور ما همه وسیله است و بود و نبود ما خیلی مهم نیست، اگر توکل کردی و خدا را در همه حال احساس کردی می‌بینی که پشتیبان و یار محکمی داری و هیچ وقت تنهایی و ترس بر تو غلبه نخواهد کرد.
ریحانه جان، دختر شیرین عسل بابا با تمام وجود دوستت دارم و همیشه به یادت هستم و از تو نور چشمم می‌خواهم همیشه حرف‌های مادرت را خوب گوش کنی و مثل مادرت با حجاب و با معرفت و فهم و کمالات باشی و در تمام مراحل زندگی گوش به فرمان مادرت باشی و مبادا مادرت از تو ناراضی باشد.
پدر و مادر عزیزم، از اینکه این همه برای بنده زحمت کشیدید و خون دل مارا خوردید، تشکر و قدردانی می‌کنم و از اینکه مرا در راه مستقیم هدایت کردید ممنونم. از شما همسر و دختر عزیزم، ریحانه و پدر و مادر مهربانم می‌خواهم همیشه پشتیبان اسلام و ولایت فقیه باشید و هیچ وقت نگذارید کسی به رهبر عزیزتر از جانم حرفی بزند و همیشه مدافع انقلاب و خون شهدا باشید. از شما می‌خواهم اگر روزی بنده حقیر سراپا تقصیر لیاقت شهادت را در اسلام، قرآن و ولایت را پیدا کردم، گریه نکنید و بدانید عمر دست خداست و چه لیاقتی بهتر از اینکه عمر بنده با شهادت که بالاترین مرگ و رسیدن به خداست به پایان برسد.
دعا کردم که از جسمم نماند
تا کسی نماز میتی بر تن نخواند
والسلام
محمد زهره‌وند
شهریور ۲۸

خبرنگار: اسلام پیله‌ور ملکی