به گزارش خط هشت، شهاب شعبانی‌نیا؛ دشمنان از بدو پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون از اقدامات و ابزار‌های مختلفی برای مقابله با نظام اسلامی استفاده کرده‌اند که ایجاد و حمایت از غائله‌های متعدد در نقاط مختلف کشور، ترور شخصیت‌های مؤثر نظام، تحمیل جنگ هشت ساله، اِعمال تحریم‌های متعدد، و تشکیل و حمایت از گروه‌های تروریستی مختلف در منطقه از جمله اقدامات جبهه استکبار علیه مردم و نظام جمهوری اسلامی ایران بوده است.

شناسایی و انهدام تیم‌های متعدد تروریستی و خرابکاری مرتبط با رژیم صهیونیستی طی سال‌های گذشته و به‌ویژه در ماه‌های اخیر نیز حاکی از برنامه‌ریزی گسترده دشمنان ملت ایران برای ضربه زدن به امنیت و اقتدار کشورمان بوده است.

مستکبران در کنار این اقدامات خصمانه، پروژه نفوذ، جذب عناصر خودفروخته و جاسوس‌پروری را هم در دستور کار خود قرار داده‌اند.

ماجرای دستگیری و اعدام «علیرضا اکبری» جاسوس مرتبط با سرویس اطلاعاتی انگلیس هرچند بار دیگر اهمیت اقدامات جهادی سربازان گمنام امام زمان (عج) در وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه پاسداران و هوشیاری و آمادگی نیرو‌های اطلاعاتی و امنیتی جمهوری اسلامی ایران در مقابله با اقدامات خصمانه دشمنان را نشان داد، اما گویای تداوم تلاش دشمنان برای ضربه زدن به این کشور نیز هست.

در بخشی از اقاریر اکبری، به سوال مأمور امنیتی انگلیسی از وی درباره شهید فخری‌زاده اشاره شده و آمده است: «وقتی پرسید شخصی مثل دکتر فخری‌زاده اگر چنان پروژه‌ای باشد، می‌تواند درگیر آن باشد؟ گفتم چرا نمی‌تواند؟»

در واقع این عامل نفوذی با همین پاسخِ به ظاهر ساده به سازمان Mi۶ کمک کرد تا هم زمینه فعالیت او را شناسایی کنند و هم به سطح علمی و جایگاه او در سطح نیرو‌های مسلح پی ببرند.

درخصوص پرونده علیرضا اکبری این مورد بیان شده است که «در سال ۱۳۸۷ نیز به جرم جاسوسی دستگیر شده بود و پس از طی مراحل قضائی، با اخذ تعهد مبنی بر عدم ارتباط‌گیری مجدد با سرویس‌ها حکم تعلیقی گرفت. اما او بر تعهد خود پایبند نمایند و مجدداً پس از یک دوره فترت، همکاری با سرویس‌های اطلاعاتی انگلیس را شروع کرد»!

این موضوع که یک فرد با سطح دسترسی بالا به جرم جاسوسی دستگیر و سپس با تعهد آزاد شود نیز جای سوال دارد و نیاز است که مسئولان ذی‌ربط در این زمینه توضیحات لازم را ارائه دهند تا زوایای پرونده این «ابَرجاسوس»، بهتر مشخص شود.

پدیده «نفوذ امنیتی» در موارد مختلف، تأثیرات مخربی برای کشورمان داشته است؛ اما مهم‌تر از نفوذ امنیتی، «نفوذ فرهنگی» و «نفوذ سیاسی» است که می‌تواند ضایعات جبران‌ناپذیری را برای کشور درپی داشته باشد.

عوامل داخلی دشمن که طی سال‌های گذشته در جایگاه‌های حساس و سطوح مدیریتی بالای نظام نفوذ کرده‌اند، در قضایای مختلف با تصمیمات خود ضربات سختی را به ملت ایران و نظام وارد کردند. مثلاً در قضیه سند ۲۰۳۰ که ابزار جنگ فرهنگی دشمن علیه سایر ملل و به‌ویژه ملت ایران بود، مسئولان دولت وقت با وجود هشدار‌های متعدد رهبری، نسبت به اجرای آن اقدام کردند؛ آن هم در حالی که اجرای این سند زمینه‌ساز انحرافات فکری و تدریجاً تغییر فرهنگ ایرانی-اسلامی ملت ایران می‌شد.

مورد برجسته دیگری که بر اثر تصمیمات عوامل داخلی دشمنان بر ملت ایران تحمیل شد، «برجام» بود که با وعده‌های متعدد از جمله رفع کامل و بالمره تمامی تحریم‌ها همراه بود؛ وعده‌هایی که نه‌تنها هیچ‌گاه عملی نشد، بلکه موجب گستاخ‌تر شدن دشمنان و درخواست آن‌ها برای اجرای «برجام ۲» و «برجام ۳» و تحمیل خواسته‌های نامشروع و ناحق بیشتری از ایران نیز شد؛ موضوعی که انتقاد سیدالشهدای جبهه مقاومت، سردار شهید حاج قاسم سلیمانی را نیز نسبت به مسئولان ذی‌ربط درپی داشت.

رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز در آغاز مذاکرات هسته‌ای در دولت قبل نسبت به سرانجامِ مذاکرات هشدار داده و تأکید کرده بودند که به این مذاکرات خوش‌بین نیستم. ایشان همچنین پس از اجرای تعهدات کامل برجامی ایران و خُلف وعده آمریکا و کشور‌های اروپایی از انجام تعهدات متقابلشان، برجام را «خسارت محض» برشمردند.

در اغتشاشات اخیر نیز در کنار جنگ شناختی و ترکیبی گسترده دشمن علیه ملت ایران، نتایج حاصل از اقدامات عوامل نفوذی دشمن را نیز مشاهده کردیم؛ مثلاً بسیاری از مسئولان، تعطیلات دو ساله‌ی مدارس و دانشگاه‌ها به بهانه شیوع کرونا را از عوامل مهم روی آوردن نوجوانان و جوانان به فضای مجازی و تأثیرپذیری جمعی از آن‌ها از این فضای رهاشده و فاقد کنترل دانستند.

در جمع‌بندی این مطلب، لازم است که بار دیگر ضمن تأکید بر ضرورت هوشیاری دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی در مواجهه با پدیده نفوذ، لزوم برخورد «به‌موقع» و قاطعانه با عوامل نفوذی را نیز به دستگاه قضایی یادآور شویم تا مانع از گسترش دامنه تحرکات دشمنان در این عرصه شود.

 

 

منبع: دفاع‌پرس