به گزارش خط هشت، شهید «محمدرضا شفیعی» روز چهارم آبان ۱۳۴۶ در قم به دنیا آمد. وی عضو گردان تخریب لشکر ۱۷ علی بن ابیطالب (ع)، گروهان ایثار بود. این شهید بزرگوار، پنج سال در جبهه حضور داشت که در عملیات کربلای ۴ شهید شد، اما پیکر او به‌دست عراقی‌ها افتاد و روز چهارم مرداد ۱۳۸۱ در قم تشییع شد و مزار او در گلزار شهدای علی بن جعفر قم، قطعه ۲، ردیف ۱۴، شماره ۱ قرار دارد.

در فیلمی، مادر شهید در مورد خصائص شهید گفت: باخدا و نماز شب خوان بود و روضه و زیارت جمکران او سرجایش بود.

وی افزود: درعملیات کربلای ۴ از طرف ما عقب‌نشینی شد و محمدرضا دوباره از ناحیه شکم مجروح شد. صبح که رفته بودند جسد او را عقب بیاورند، دیده بودند که نیست و عراقی‌ها او را برده‌اند.

همرزم شهید گفت: روزی به ما گفتند که ما می‌خواهیم به تفحص برویم و داخل خاک عراق شویم و می‌خواهیم یک سِری شهدای آزاده را بیاوریم. زمانی که تابوت «محمدرضا شفیعی» را زمین گذاشتیم و روی آن را باز کردیم، محاسن شهید به گونه‌ای بود که با شانه، شانه می‌شد.

مادر شهید ادامه داد: رفتند و تابوت را از سردخانه آوردند. من، خود روی آن را کنار زدم. دیدم مو‌های سرش خوابیده است، ریش‌ها، بینی، دهان، بازو‌ها و همه چیز او صحیح و سالم است، اما شکم او، چون مجروح شده بود، پاره بود.

همرزم شهید گفت: شهیدی که بعد از ۱۶ سال به‌طور امانت در قبرستان الکرخ بغداد دفن شده است. جنازه وی را به ایران منتقل می‌کنند و داخل سردخانه می‌گذارند. بعد از آن به قم می‌برند. مسئول سردخانه گفت: چرا شما می‌خواهید یک تکه استخوان را داخل سردخانه بگذارید؟ به او گفتیم: شما جنازه را لمس کنید، جنازه سالم است. زمانی که جنازه را آوردند، جنازه، هنوز آن بوی تازگی را می‌داد.

«کاچی» یکی از همرزمان شهید گفت: زمانی که مادرش داخل قبر آمد، به او گفتم: می‌خواهید بدانید چرا جنازه فرزندتان سالم است؟

در پاسخ این سؤال به او گفتم: صبح‌گاه که ما در جبهه بودیم، برای امام حسین (ع) زیارت عاشورا می‌خواندیم، زمانی که من زیارت عاشورا می‌خواندم، روضه می‌خواندم و گریه می‌کرد، اشک چشمش را پاک می‌کرد و به بدنش می‌مالید.

مادر شهید گفت: من گریه نکردم، چون پسرم وصیت کرده بود که: «مادر، برای من گریه نکنید. زمانی هم که من شهید شدم، برایم جشن بگیرید.»

خدا امانتی را صحیح و سالم به ما داده بود و ما هم الحمدلله این امانت را صحیح و سالم پس دادیم.

مادر شهید در بیان خاطراتی از دیدار با رهبر معظم انقلاب اسلامی گفت: ایشان به من فرمودند که خدا به شما صبر بدهد. دعایی هم در حق ما بکنید. خوش به حال محمدرضا...

فرازی از وصیتنامه شهید شفیعی به شرح زیر است:‌ ای جوانان، نکند در رختخواب ذلت بمیرید که حسین (ع) در میدان نبرد شهید شد و مبادا در غفلت بمیرید که علی (ع) در محراب عبادت شهید شد و مبادا در حال بی‌تفاوتی بمیرید که علی‌اکبر حسین (ع) در راه حسین (ع) و با هدف، شهید شد.

منبع: دفاع‌پرس