به گزارش خط هشت، شهید محمدرضا زادهی از فرماندهان پیشکسوت دوران دفاع مقدس و از همرزمان فرماندهانی، چون حاج احمد کاظمی و حاج حسین خرازی در لشکر نجف آباد و اصفهان روز دوشنبه ۱۳ فروردین امسال در حمله تروریستی رژیم صهیونیستی به ساختمان کنسولگری ایران در دمشق به شهادت رسید. او به عنوان فرمانده میانی سپاه پاسداران مسوولیت تیپ ۴۴ قمر بنی هاشم را از سال برعهده داشت و پس از شهادت حاج حسین خرازی به فرماندهی لشکر ۱۴ امام حسین (ع) منصوب شد. وی پس از این سابقه فرماندهی نیروی زمینی سپاه پاسداران، با حفظ سمت فرماندهی قرارگاه ثارالله را برعهده دارد.

سردار زاهدی از سال ۱۳۸۷ مشغول فعالیت در نیروی قدس سپاه شد و فرماندهی سپاه سوریه و لبنان را برعهده تا اینکه پس از سال‌ها مجاهدت روز ۱۳ فروردین سال جاری در حمله موشکی توسط رژیم صهیونیستی به ساختمان کنسولگری ایران در دمشق به شهادت رسید و پیکرش در گلستان شهدای اصفهان و در بین مزار شهیدان خرازی و ردانی پور به خاک سپرده شد.

شهادت این فرمانده دلیر سپاه پاسداران بهانه‌ای شد تا خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس با «مهدی رشیدزاده» مسوول کنگره لشکر ۸ نجف آباد و بی سم چی حاج احمد کاظمی در دوران دفاع مقدس گفت‌وگویی داشته باشد.

سرهنگ رشیدزاده با توضیحی در خصوص آشنایی خود با شهید زاهدی اظهار داشت: از آنجا که توفیق داشتم بی سیم چی شهید احمد کاظمی باشم زمانی که فرماندهان لشکر‌ها باهم جلسه داشتند و کنار هم جمع می‌شدند مخصوصا حین عملیات‌ها که باهم جلسه می‌گرفتند تا روی طرح‌های عملیاتی بحث کنند من اکثرا کنارشان بودم و در حین این رفت‌و آمد‌ها آنان را می‌دیدم و می‌شناختم. به همین واسطه سال ۱۳۶۷ زمانی که دشمن در شلمچه تک کرد و ما مجبور به عقب نشینی در شرق بصره شدیم ایشان را در چند صحنه کنار شهید کاظمی دیدیم و مشغول تصصمیم گیری با فرماندهان درباره عملیات بود.

وی به بخشی از روحیات و خصوصیات این شهید اشاره کرد و افزود: آنچه در وهله اول در دیدار با این شهید به چشم می‌آمد اخلاص، تواضع، رشادت، شجاعت، زیرکی و بی باکی شهید بود. در موضوعات تصمیم گیری و طراحی طرح‌های عملیاتی خصوصیاتی که در فرماندهان وجود داشت مثل حضور در بحران و آتش و هجوم دشمن در این شهید نیز یافت می‌شد. وجود ویژگی‌هایی این موضوع را روشن می‌کرد که توانمندی و ظرفیت حضور در میدان‌های سخت را دارد. همانطور که هماهنگی، تواضع و تبعیت پذیری او نشان از شخصیت والایش داشت.

رشیدزاده درباره ارتباط این شهید با فرماندهانی، چون حاج احمد کاظمی و حسین خرازی گفت: بعد از اینکه شهید خرازی شهید شد ایشان فرماندهی لشکر امام حسین را برعهده گرفت در حالی که قبلش فرمانده تیپ قمربنی هاشم بود و طبیعی است در آن موقعیت با شهید کاظمی بیشتر از همه فرماندهان انس داشت. اما از آنجا که همشهری حاج حسین خرازی در لشکر ۱۴ امام حسین (ع) بود با ایشان ارتباط صمیمی داشت و اینکه در وصیتش ذکر کرده کنار این شهید دفن شود نشان دهنده عمق رفاقت او با شهید خرازی است.

وی با اشاره به خاطره‌ای از دوران دفاع مقدس تعریف کرد: سال ۱۳۶۷ برای بازپسگیری منطقه شلمچه آماده می‌شدیم که صبح عملیات شهید زاهدی وشهید کاظمی با جیپ فرماندهی از قرارگاه کربلا آمدند تا مرا بردارند و بعد به سمت لشکر ۲۵ کربلا که به نوعی محل تصمیم گیری عملیات بود برویم. من سریع بی سیم‌ها را برداشتم و پردیم پشت جیپ. آتش بسیار شدیدی بود و چنان آتشی که تا آن روز نمونه‌اش را از دشمن ندیده بودیم. سریع آماده شدیم که به سمت لشکر ۲۵ کربلا برویم، نزدیک سنگر یک گلوله‌ای آمد و جیپ فرماندهی ترکش خورد که خداراشکر اتفاقی برای کسی نیفتاد. شهید زاهدی داخل سنگر می‌گفت بعید می‌دانم از این آتش جان سالم به در ببریم. ولی به لطف الهی اتفاقی برای کسی نیفتاد و بعد سردار سلیمانی و چند فرمانده لشکر دیگر آمدند، جلسه‌ای تشکیل شد، بحث‌های عقب نشینی پیش آمدف ما به سمت مرز پیش رفتیم تا خط پدافندی تشکیل بدهیم. 

مسول کنگره شهدای لشکر ۸ نجف آباد گفت: زمانی که شهید کاظمی به شهادت رسید پیکرش را برای وداع به نجف آباد آوردند و بعد برای تدفین به اصفهان بدند. آن شبی که پیکر را برای وداع آوردند یک سری افراد خاص و نزدیک شهید مثل حاج قاسم سلیمانی، قالیباف، شهید زاهدی، سرلشکر ایزدی و چندتن از فرماندهان لشکر نجف آباد برای زیارت آمدند. زیارت عاشورایی خواندند که تکه‌های فیلمش وجود دارد، صحنه‌های خاصی از حسرت دوستان حاج احمد می‌توان دید و نجوا‌هایی که به نوعی التماس برای ملحق شدن به اوست. آنجا یکی از صحنه‌هایی بود که حسرت شهید زاهدی در فراق دوستش را می‌توان دید. اینکه می‌گویند شهیدان را شهیدان می‌شناسند درست است، چون می‌فهمیدند چه کسی را از دست دادند و چقدر نسبت به خودشان معرفت داشتند.

منبع: دفاع‌پرس