شهید صمد شهابی

 در دومين روز ارديبهشت سال هزارو سيصدوچهل وچهار فرزندي از تبار خوبان در خانواده اي مذهبـــي و متدين ديده به جهان گشود , فرزندي که با شجاعت و دلاوري خود برگ سبـــــــــزي در تاريخ زرين اين مملکت رقم زد.

شهيد صمد شهابي دريک خانواده پرجمعيت (ده نفري)رشد يافت که چهارمين فرزند خانواده محسوب مي شود. پدر بزرگوار ايشان حاج آقا محمد شهــــابي فردي زحمتکش و متدين مي باشد که  تا چهــارم  ابتدائي تحصيل کرده اند. ايشان در پرتو تعاليم اسلامي فرزندان خود را به بهترين نحوه ممکن تربيت کردند. خانم حوريه اباذري مادر شهيد تا پنجم ابتدائي تحصيل کرده است.ايشان مانند تمام مادران فـــــداکار ايراني جواني وعمر گرانقدر خود را صرف تربيت فرزندان خود کرده اند. هردوي اين عـــــــزيزان داراي سواد قرآني مي باشند  که در طول زندگي مشترک خود صاحب هشت  فرزند شده اند وآنها را با تعاليـم  ناب اسلامي آشنا کردند که حاصل اين تربيت اسلامي تقديم دو شهيد گرانقدر درراه اسلام و انقلاب مي باشد.

با توجه به اينکه والدين شهيد شهابي کاملا" با قرآن آشنا بودند بدان جهت صمد نيز مانند ديگر بــرادران و خواهران خود در دوران خردسالي تحت تعليم پدر و مادر خود قرار گرفته و مفاهيم قرآني را از آنها فـرا گرفت,بطوري که ايشان قبل از رفتن به مدرسه سوره مبارکه ياسين را از حفظ مي توانست بخواند. در دوران خردسالي صمد بسيار سربه زير و مهربان بود و زياد شيطنت نمي کرد.هم بازي هاي ايشان در دوران خردسالي عبارتند از آقايان صادقي ,سرائي , عيسي زاده که همگي اين عزيزان به درجه رفيـــــــــع شهادت نائل آمدند.

حاج آقا شهابي در آن دوران لبنيات فروشي داشت ,با توجه به تعداد زياد فرزندان  تامين معـــــاش خانواده برايش بسيار سخت بود ولي ايشان با توکل به خدا توانستند بر سختي هاي زندگي  فايق آيند. البته ايشـان ريش سفيد ومعتمد محله محسوب مي شدند و مشکلات ودعاوي افراد محله را حل مي کردند. شهيد صمد شهابي مقطع ابتدايي را درسال1350در مدرسه رشديه سابق اردبيل شروع کرد. بعلت فقرمالي خانواده ايشان در سن هشت سالگي تصميم گرفتند وارد عرصه فعاليت اقتصادي شوند.براي آموزش حرفه مکانيکي خودرو اقدام کردند. بخاطراين موضوع صمد نتوانست دردوره روزانه تحصيل کند و براي ادامه تحصيل در دوره هاي شبانه ثبت نام کرد,ولي بخاطر مشغله کاري تا چهارم ابتدايي تحصيل کرد. در آن دوران خانواده آقاي شهابي در محله يعقوبيه اردبيل در يک خانه استجاري ساکن بودند. از آنجا به خانه اي بزرگتر در محله بهشت فاطمه ,جنب گلزار بهشت فاطمه نقل مکان کردند. دوران نوجواني صمد مصادف بود با اوج مبارزات مردمي بر عليه رژيم شاهنشاهي يعنـي سالهاي 1356 و1357. با توجه به روحيه ظلم ستيزي که در وجود صمد بود ,ايشان نيز مانند ساير نوجـــوانان انقلابي و متعهد درمبارزات مردمي عليه طاغوت شرکت کردند. در واقع با شروع جنگ تحميلي شهيد صمـد شهابي براي دفاع ازآرمانهاي انقلاب اسلامي که خود درتحقق آنها نقش فراواني داشت ,داوطلبانه درجبهه حضور پيدا کرد.

شهيد صمد شهابي موقعي که تقريبا شانزده ساله بود با دوستان خود اولين پايگاه مقاومت را در شهر اردبيل را با نام پايگاه 21رمضان تاسيس کرد در ابتداي شروع جنگ تحميلي حاج آقا شهابي(پدرشهيد) همراه فرزندش احمد شهابي بصـــورت داوطلبانه در جبهه حضور پيدا کرد.

آقاي احمد شهابي(برادربزرگ شهيد) مي گويد :از روي رفتار وگفتار صمد مي شد حدس زد که او روزي شهيد خواهد شد.در اين باره خاطره اي راچنين نقل مي کند:

در جبهه بودم که به من خبر دادند صاحب پســــــري شده ام ,من تلفني به خانمم گفتم که اسم پسرم را وحيد بگذاريد.اما صمد اصــرار کرده بود که اسم نوزاد را مانند اسم خودش صمد بگذارند.و اتفاقا" خودش براي فرزندم شناسنامه اي به اســـم صمد گرفت.صمــــد معتقد بود که چون روزي شهيد خواهـــد شد ,بدان جهت  دوست دارد بعد از خود يکي از افراد خانواده هم نام او باشد احمد آقا مي افزايد:صمد از ابتدا بسيار شجاع و نترس بود وهراسي ازمرگ نداشت.خاطره اي در اين باره چنين نقل مي کند:

خانه ما در کنارگلزار بهشت فاطمه(س) قرارداشت.صمد شبها تا دير وقت درپايگاه فعاليت مي کرد بعضي مواقع که خيلي دير مي کرد, براي اينکه اعضائ خانواده را از خواب بيدار نکند ,در بهشت زهرا (س) در قبرهاي خالي مي خوابيد ,وقتي از او مي پرسيدم که از اين که در قبر مي خوابي نمـــي ترسي؟ در جــوابم مي گفت : برادرجان مگر خانه آخر ما قبر نيست ؟پس چرا آدم از خانه خودش بترسد.

شهيد صمد شهابي درسالهاي اول جنگ به نيروهاي اطلاعاتي سپــــــاه پيوست و در اين ارگان در خــدمت جبهه و جنگ بود وبعدها بعنوان بسيجي رزمنده در جبهه هاي حق عليه باطل حضور پيدا کرد. درمورد دفاع مقدس ,صمد معتقد بود دفاع ازخاک  ميهن به فرموده امام(ره) يک وظيفه ديني وملي است و همه آحاد مردم بايد براي دفاع از دستاوردهاي انقلاب اسلامي بسيج شوند. احمد شهابي به نقل از خود شهيد خاطره اي نقل مي کند. در يکي از مناطق جنگي مي خواستيم عملياتي را ترتيب دهيــــــم ولي بر اثر ناهما هنگي نيروهاي خودي نتوانستيم درست عمل کنيم و در محاصره نيروهاي دشمن گير افتاديم. ما فقط براي دو روز آذوقه داشتيم و تقريبا" يک هفته طول مي کشيد تا نيروهاي خودي به ما برسند وحلقه محاصره را بشکنند. بعد از دو روز آزوقه ما تمام شد وما تقريبا" چهار روز را بخاطر عشق به وطن وهمچنين براي دفاع از آرمانهاي امام خميني(ره) تشنه وگرسنه مانديم.بعد از چهار روز نيروهاي خودي آمدند وما را از محاصره دشمــــن نجات دادند. شهيد صمد شهابي با وجود اينکه هيجده سال بيشتر نداشت ولي بعلت شجاعت و تدبيري که داشت بعـــنوان فرمانده گروهان انتخاب شد. به گفته برادر شهيد ,صمد قبل از شهادت چند ين مورد مجروح شده بودند. ايشان در مورد شهادت برادرش اضافه مي کند:نه تنها از شهادت صمد ناراحت نشديم بلکه تصميــم گرفتيم با عزمي راسخ تر پشتيبان نظام و انقلاب باشيم وگوش به فرمان رهبرمان باشيم وجاي صمد و شهدا را در جبهه ها خالي نگذاريم. شهيد صمد شهابي در بيست ودوم اسفند سال هزارو سيصدو شصت وسه در هنگام درگيري با نيــــروهاي بعثي عراق درجزيره مجنون بر اثر برخورد ترکش به سروسينه اش به درجه رفيع شهادت نائل آمد. شهيد صمد شهابي توصيه کرده بودند که همان گونه که از اسلام پاسداري مي کنيم بايد از نفس خود نيـــــز پاسداري کنيم ونگذاريم  نفس مان سرکشي کند .ايشان همه را به تزکيه وتطهير نفس دعــــوت کرده بــودند همچنين توصيه کرده اند اعمال و رفتار خودرا با فرامين قرآن مجيد وفق دهيد. پيکر مطهر آن شهيد بزرگوار در گلزار شهداي بهشت فاطمه(س) به خاک سپرده شده است.

خداوندا به ما بينشي عطا فرما که بتوانيم پيرو اعتقادات اين عزيزان باشيم