شهید ودود حسینی حداد :
درسال 21/6/1340 در شهر اردبیل متولد شده نام پدر لطیف ونام مادرش رقیه می باشد.
تعداد اعضای خانواده شهید 8نفر بوده وشغل پدر آهنگر ومادرش خانه دار بوده سطح تحصیلات پدردر حد خواندن ونوشتن ومیزان تحصیلات مادر بیسواد شهید دومین فرزند خانواده می باشد.
میزان تحصیلات شهید دیپلم ومجرد بوده است. یگان خدمتی ومسئولیت شهید درگردان قاسم در منطقه ای ازتبریز خدمت می کرد.وحدود 4 ماه در جبهه حضور داشت .
وشهیدان دیگری مانند مهدی حسینی حداد ،بهنام ،توکل پاسبانی در خانواده ی شهید ودود حسینی حداد بوده اند.
شهید درمحله اکبریه به دنیا آمده ( درشهریور ماه روز21 ) شهید زمانی که بدنیا آمده خیلی درشت بوده ومثل یک پهلوان بود
درزمان تولد شهید وقبل از تولد ایشان وضعیت زندگی خانواده شهید از بعد اقتصادی و اجتماعی خوب بود. شهید ودود حسینی حداددر دوره ی کودکی نیزمثل زمان تولدش خوب بوده است. ومحل زندگی خودشان را تغییر نداده بودند ودرمحله اکبریه زندگی خودشان را ادامه داده اند.
شهیدودود حسینی حداد دوره ی ابتدائی را در مدر سه سنائی در کوچه ی ارمنستان تحصیل کرده وضعیت تحصیلی شهید در دوره ی ابتدائی خوب بود.
شهید در دوره ی ابتدای با آقای اجاقی وتوکل پاسبانی همبازی بوده ووالدین ایشان زیاد اجازه نمی دادند درکوچه بماند مدیریت ونظارت والدین خیلی مقتدرانه بوده است مادرش میگوید: زمانی که ودود از مدرسه بر میگشت به مغازه پدرش میرفت وآن زمان پدرش و عمویش که با هم شریک بودند ودود با پسرعموهایش در مغازه می ماندند. وسال 59 پدر از عمویش جدا می شود.
شهید ودود حسینی حداد دوره ی متوسطه را در رشته بازرگانی در دبیرستان 25 شهریور (دبیرستان بازرگانی) بود تحصیل کرده است.
و در زمان راهنمائی ودبیرستان ترک تحصیل نکرده است وضعیت تحصیلی شهیید در مقطع دبیرستان هم خوب بوده است.
در دوره ی نوجوانی هم شهید مانند دوره ی کودکی موقعی که از مدرسه برمی گشت درمغازه ی پدرش کمک می کرد وهمزمان با همکاری با پدرش به اموزش تراشکاری هم رفته ومهارت تراشکاری را در سال 1361 به اتمام رسانیده است. مادرش می گوید : زمانی که ما فهمیدیم مشغول چه کارهائی است تقریبا"سال 56 بود. شب ها بعد از شام از خانه بیرون می رفت.کم کم متوجه شدیم برای پخش اعلامیه می رود بعضی شبها دوستانش در خانه ما می ماندند وبعضی وقت ها هم ایشان در خانه دوستانش می ماندند.
در دوره نوجوانی به ورزش هم خیلی علاقه داشت ودر رشته ی کاراته کمر بند سیاه گرفته بودمادرش می گوید: روابطش با ما خیلی با محبت بود، زمانی که شیرینی می خریدیم بچه ها می خوردند وسهم او را نگه می داشتم وقتی به خانه می امد وبه او شیرینی می دادم می گفت هم خوردند ،می گفتم بله خورده اند. بعد آن رانصف کرده وبرادر کوچکش (صادق ) میداد ومی گفت او خیلی ضعیف است بگذارید بخورد.
او خیلی برادرش را دوست داشت ضمنا" خیلی به همسایه ها هم کمک می کرد . بعضی وقت ها خانم های همسایه جمع شده وبرای سلامتی ا و دعا می کردند.
در دوره نوجوانی هم باآقای اجاقی خیلی صمیمی بود حسین دهقان بناتی وبهنام پسر دائی اش شهید نوری وامامی از دوستان دیگر شهید ودود بودند.
مادرش می گوید: خیلی به ما احترام می گذاشت درپیش ما پاهایش را دراز نمی کرد و با صدای بلند نمی خندید .جهت گیری های سیاسی و اجتماعی شهید از اوار نوجوانی شروع میشود که از سال 56 شب ها برای پخش اعلامیه ها با دوستانش اقدام می کند.
مادرش می گوید :یکبار شب مامورین دنبالش کرده بودند هنگام فرار کفشش از پایش درآمده بود ومجبور شده بود که پای برهنه به خانه بیاید.
صبح بیدارشد وخودش گفت که شب برایش چه اتفاقی افتاده است شهید به خدمت سر بازی نرفته است به خاطر ضعیف بودن چشمش معاف شده است.
در دوره ی جوانی نیز شهید با آقایان اجاقی ، علی یارزاده ،اصغر لو، ومصطفی اکبر نیا که فرمانده آنها بود روابط صمیمی داشت.
شهید ودود حسینی حداد دردوره ی جوانی به کوهنوردی علاقمند بود کتاب زیادی هم می خواند وبه خواندن کتاب های دکترشریعتی مطهری خیلی علاقه داشت.
شهید درزمان برخورد با مشکلات آرامش خود را حفظ می کرد وشهید ودود حسینی حداد چون ازدوران نوجوانی وجوانی سرگرم فعالیتهای انقلابی بر علیه رژیم شاه بود در رابطه با آینده خودش چیزی نگفته بود
فقط تمام فکرش اسلام وپیروزی انقلاب بود.
مادرش می گوید: یک بار ناظم درحال سخنرانی بوده که ایشان عکس شاه را برداشته وبه زمین زده بود وعکس شکسته بود آن زمان کلاس آنها در طیقه ی دوم بود ازطبقه دوم پریده بود وفرارکرده بود فردای آن روز ودود به مدرسه نرفت ازاو پرسیدم که چرا به مدرسه نرفتی ؟ گفت : همین طوری دیگر چیزی نگفتم . فردای آن روز مرا ازمدرسه خواستند درمدرسه به من گفتند پسر شما عکس شاه راشکسته است گفتم از کجا می دانید من قبول نمی کنم . بر گشتم مغازه وازودود پرسیدم تو این کار را کردی بعد از جروبحث گفت آره کار من بود می ترسم به مدرسه بروم .
شهید ودود حسینی حداد اعتقاد داشت که وظیفه ی همه مردم این است که به سخنان وفرمان امام خمینی (ره) عمل کنیم وبراساس دستور امام خمینی به جبهه رفت ودرزمان جنگ هم مسئول پایگاه اکبریه بود.
شهید ودود حسینی حداد خانواده وهمه را به رعایت حلال و حرام توصیه می کرد و می گفت به کسانیکه نیازمند کمک شما است کمک کنید.
پدرش می گوید: او در راه خدا شهید شده است.
ودوستان وهمرزمان وهمسایگان همه از مهربانی وادب او تعریف می کردند از بارزتر ین خصوصیات شخصی شهید متواضع ودلسوز بودن ایشان است مادرش می گوید: اکثرا" در روزهای خاص مثل عید می آمد لباسش را جمع می کرد ومی گفت که به مشهد می رود می رفت وبعد از 10 ،15 روز برمیگشت هیچ وقت نفهمید یم که واقعا" به مشهد می رود یا بهانه ای است برای رفتن به جبهه.
زمان شهادت شهیدودود حسینی حداد سال 1366 می باشد.
روحش شاد
