زندگینامه شهید کرم احمدی:
بسیجی شهید کرم احمدی فرزند احمد احمدی و پاکیزه بدری در بیست و دوم فروردین سال 1337 در خانواده ای متدین و مذهبی در روستای بفراجرد خلخال دیده به جهان گشود.
پدرش کشاورز و مادرش خانه دار بود و از آنجا که او اولین فرزند خانواده بود و نشانه ی لطف و کرم خداوندی بود نامش را کرم نهادند و در آغوش پر مهر خویش او را با عشق پروراندند. پس از طی کردن دوران کودکی در مهر ماه سال 1344 وارد دبستان ابوریحان روستای بفراجرد شد. اما پس از اتمام مقطع ابتدایی بدلیل عدم وجود آموزشگاه راهنمایی در زادگاهش و فقر مادی از ادامه ی تحصیل بازماند و به یاری پدرش در امور کشاورزی پرداخت. او از همان ابتدا به نماز و روزه اهمیت زیادی می داد و عاشقانه در عزاداری سالار شهیدان و شهدای کربلا شرکت می نمود و در ایام عزاداری اکثر اوقات خود را در مساجد می گذراند. علاقه ی زیادی به شخصیت امام راحل(ره) داشت و برای پیروزی انقلاب اسلامی به سهم خود تلاش می نمود و اعلامیه هاو عکس های امام خمینی(ره) را منتشر می نمود. او برای کسب درآمد در بیمارستان خلخال به عنوان راننده استخدام شد. در سال 1358 هنگامی که 21 ساله بود با دختری به نام حدیقه دادخواه که اهل روستا و همسایه شان بود با توجه به شناختی که از همدیگر داشتند ازدواج نمود و با برگزاری مراسمی ساده عروس خویش را به خانه ی بخت آورد.
پس از ازدواج بدلیل آنکه محل کارش در خلخال بود همراه همسرش به خلخال نقل مکان نمود و یکسال بعد بدلیل رسیدگی به پدر و مادرش به روستا برگشت. کرم با تقوا بود و اهل گذشت و مهربانی همچنین بسیار فقیر نواز بود اگر متوجه می شد که کسی به کمک نیاز دارد از هیچ کمکی دریغ نمی ورزید. با خانواده اش رابطه ی خوبی داشت و بسیار به آنها احترام می گذاشت. همچنین علاقمند به مطالعه ی منابع و کتب دینی و مذهبی بود. چهره ی نورانی اش متاثر از انس او با قرآن کریم بود. کرم همواره عامل به فرایض دینی بود و به نماز اول وقت اهمیت زیادی می داد. وی از بدو تأسیس بسیج مستضعفین در آن عضویت فعال داشت و در پایگاه شهید مطهری روستا نگهبانی می داد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تجاوز رژیم بعثی عراق، حضرت امام خمینی(ره) حضور مردم در میدان مبارزه ی حق علیه باطل را واجب شرعی دانستند. کرم نیز پیرو بیانات امام اصرار به حضور در جبهه داشتند و از آنجا که برادرش شهید قربان حسین احمدی پیش از وی جان خویش را در راه اسلام فدا نموده بود، معتقد بود که باید برای بدست گرفتن سلاح افتاده ی برادرش رهسپار جبهه شود.
کرم در سال 1362 صاحب دختری شد که نامش را سمیه گذاشت. با وجود عشق و علاقه ی زیادی که به فرزند و خانواده اش داشت و همچنین فرزند دومش که در راه بود عشق و علاقه به مجاهدت در راه خداوند او را به جبهه کشاند و هیچ قدرتی نتوانست عزم راسخ او را به تزلزل کشاند و او را در ایمان و عقیده ی والایش دچار تردید کند. لذا جان شیرین خویش را در طبق اخلاص نهاد و در تاریخ 7/4/1364 به جبهه اعزام شد. او چهل و پنج روز در پادگان الغدیر مراغه آموزش عمومی نظامی را سپری کرد و پس از یک هفته مرخصی به منطقه ی پنجوین شیخ صالح و سلیمانیه اعزام شد.
کرم انگیزه ی خود را از حضور در جبهه را در نامه هایش چنین بیان می دارد: با توجه به موقعیت زمان وظیفه ی شرعی خودم احساس نمودم که به یاری خدا لباس رزم برتن بپوشم و سلاح جنگ را بدست گیرم و در جبهه های حق حضور یابم و به کمک رزمندگان کفر ستیز اسلام بشتابم و بر هر فرد مسلمان واجب است در راه خدا جهاد کند همانگونه که پیامبر (ص) فرمود: بهترین عمل مومن جهاد در راه خداست برای حفظ دین و قرآن و پاسداری از حریم مقدس اسلام.
او همچنین در مناجات نامه ی خویش چنین نگاشته است: خدایا ضعیف و ناتوانم، بدنم طاقت آتش جهنم را ندارد، گناهکارم و به در خانه تو آمده ام، دردمندم، معبودم اگر تو مرا پناه ندهی و تو گناهان مرا نبخشی چه کسی مرا در یابد و چه کسی پناهم دهد ای دادرس بیچارگان. خدایا افسوس یک جان بیشتر ندارم که آن را هم در راه تو بدهم و شهید شوم. خدایا اگر هزار مرتبه در راه تو کشته شوم آن هم با ترکش خمپاره و تانک در دشت و بیابان بهتر است از اینکه در بستر بمیرم. اگر پایم در شیخ صالح قطع و بدنم را توپ در تازه آباد پودر کند و سرم در پنجوین از تنم جدا شود باز هم می گویم خدایا راضیم به رضای تو.
به نقل از همرزمان، شهید احمدی در جبهه یکی از بهترین ها بودند و تمام وظایف محوله را به خوبی انجام می دادند و با تمام توان خویش در مقابل دشمن ایستادگی می نمودند و شجاعت وی در شناسایی مواضع دشمن و همچنین هدف گری فوق العاده اش در تیر اندازی برای دیگر همرزمان الگو بود.
همچنین اعتقاد و ایمان به استمداد از ائمه ی اطهار و خصوصاً ابالفضل العباس از ویژگیهای او به شمار می رفت.
هر گاه نام سالار شهیدان می آمد اشک از چشمانش سرازیر می شد گاهی در گوشه ی سنگر می نشست و بر مظلومیت ابا عبدالله الحسین و یاران باوفایش می گریست. نام ابوالفضل العباس همیشه بر زبانش جاری بود و در کارها به او توسل می نمود. راه سعاتمندی و داشتن زندگی خوب را دوری از انجام گناه می دانست و دیگر همرزمانش را همیشه ارشاد می کرد.
شهادت شهید احمدی به نقل همرزمش آقای غفار موسوی:
یک روز داشتیم از خط مقدم با ماشین (ای اف آ) که تحویل گرفته بودیم به عقب بر می گشتیم. در وسط جاده باتلاقی درست شده بود به شهید احمدی گفتم: عقب نرویم، اینجا گیر می کنیم(دشمنان و منافقین و دمکراتها آن جا زیاد بودند و افرادی را که در گل گیر می کردند سریع به شهادت می رساندند.) شهید احمدی گفت: اتفاقی نمی افتد و به ما روحیه و قوت قلب داد ما هم از رشادت و شجاعت ایشان روحیه گرفتیم و رفتیم تا اینکه در باتلاق گیر کردیم. به شهید احمدی گفتم: حالا دیدی ما اینجا گیر افتادیم حالا دشمن می آید و همه ی ما را شهید می کند. شهید احمدی گفت: اگر برای شهادت آمده ای فرقی نمی کند چه در خط مقدم شهید بشوی چه در اینجا، اینجا هم می توانی مبارزه کنی و آنها را به هلاکت برسانی. بعد از ساعتها بالاخره یک لودر آمد و ماشین ما را بوسکول کرد.
سپس به ما دستور دادند که دوباره به کوههای کله قندی که در آنجا پاتک دشمن زیاد است بروید. در حال رفتن بودیم که هواپیماهای عراقی آمدند و بر سر ما بمب ریختند و شهید احمدی در اثر اصابت ترکش به شهادت که همان آرزوی قلبی خویش بود نائل شد.
وقتی هلی کوپترهای ایرانی آمدند تا مجروحها را جمع آوری کنند پیکر شهید احمدی را نیز در هلی کوپتر گذاشتیم و به بانه و سپس خلخال منتقل و در مزار عمومی بفراجرد پیکر پاک و مطهرش تشییع و به خاک سپرده شد.
وصیت نامه شهید کرم احمدی:
الله اکبر... اشهد ان لا اله الا الله... و اشهد ان محمد رسول الله و اشهدان علیا ولی الله.
پدر جان و مادر جان سلام مرا از هزاران کیلومتر راه دور امیدوارم پذیرا باشید. می دانم که در مدت 26 سال برای بنده رنج و زحمت فراوان کشیده اید تا در سختیها عصای دست پیری شما باشم ولی در برابر قدرت خداوند همه فرزند و کسان هیچ می باشند و انسان باید یک روز از مال و ثروت و فرزند و عیال و پدر و مادر و ... جدا شود و بسوی معبود خویش برود. امید آن دارم که مرا حلال کنید و عفو نمایید و در شهادت من صبر و بردباری نشان بدهید و عاجزانه تقاضا دارم برای بنده گریه و زاری نکنید، برای امام حسین و یاران با وفای آن حضرت گریه کرده و مرا هم یاد کنید. جهاد یکی از واجبات شرعی است حضرت علی (ع) می فرماید: فان الجهاد باب من ابواب الجنه فتحه اله الخاصه الاولیائه، جهاد دری از درهای بهشت است که خداوند این درب را بر روی هم باز نمی کند و برای عده ی خاصی از اولیاء خودش باز می کند. عصر ما هم عصری است که خدا این باب جهاد را باز کرده پس معلوم می شود که خاص اولیای خدا در عصر ما نیز هستند. فردای قیامت خیلی فرق می کند سوال و جواب آن کسی که در بستر بیماری مرده و کسی که با جهاد در راه خدا شهید شده است. بنده حقیر امیدوارم شما و تمامی ملت ایران ادامه دهنده راه خونین شهیدان باشید انشاءالله. اسلام امروز مظلوم است و قرآن غریب واقع شده است. تمامی مستکبرین و ابر قدرتها تمامی توان خود را بر علیه ایران اسلامی بسیج کرده اند تا به خیال خود به ایران ضربه بزنند و به یاری خدا خود ضربه می خورند. خداوند در قرآن کریم می فرماید: ان تنصرالله ینصرکم و یثبت اقدامکم. جنگ را فراموش نکنید به جبهه ها و به کمک رزمندگان بشتابید تا انشاءالله روزی پرچم اسلام بر فراز تمامی دنیا افراشته گردد.
پدر جان و مادر جان برادرانم و خواهرانم باز هم به همه شما سلام عرض می کنم و چند مطلب متذکر می شوم. از دختر کوچک بنده پرستاری نمایید و به یاری خدا پس از وضع حمل همسرم اگر بچه دختر بود نامش را رقیه و اگر پسر باشد عبدالله بگذارید. مقداری نماز و روزه قضا دارم آنها را به فردی عادلی اجر بدهید تا ادا کند. حافظ دین و انقلاب اسلامی و رهبر باشید. والسلام
آری کرم احمدی نیز در تاریخ 12/12/1364 در سلیمانیه ی عراق در اثر اصابت ترکش به سر و صورت شربت شیرین شهادت را عاشقانه سر کشید و به خیل شهیدان اسلام پیوست.
و پیکر پاکش پس از تشییع باشکوه و در میان اشک و ماتم اعضای خانواده، بستگان و اهالی روستا در مزار عمومی روستا به خاک سپرده شد.
روحش شاد و راهش پر رهرو باد.
