به گزارش خط هشت ، تابستان سال 1345 روزهای آخر خود را سپری می کرد ، تعطیلات تابستانی رو به پایان بود و دانش‌آموزان و معلمان خود را برای یک سال تحصیلی دیگر آماده می‌کردند. اما برای حسنعلی یوسفی اردبیلی که به شغل شریف معلمی مشغول بود این تابستان با تابستان‌های سالها‌ی قبل فرق می کرد او و خانمش منتظر به دنیا آمدن اولین میوه زندگی‌شان بودند  سرانجام نه ماه انتظار به پایان رسید و در پانزدهم شهریور ماه اولین نورچشمش این خانواده چشم به جهان گشود و اسمش را بهنام گذاشتند.

خانواد‌ه‌ی یوسفی در کوچه عباسیه در شهرستان اردبیل در خانه اجاره‌ای زندگی می کردند و بهنام نیز زمانی که در آن خانه بود متولد شد.

دوران جوانی  بهنام همزمان بود با دوران انقلاب، انقلابی که با سعی و تلاش و البته ریخته شدن خون مردمان بیگناه و با رهبری امام خمینی (ره) سرانجام به پیروزی رسید.

 وی جنگ تحمیلی را تجاوز آشکار دشمنان اسلام به ایران می‌دانست تا اینکه از طریق سپاه پاسداران به جبهه اعزام شد و به عنوان آرپی‌جی زن خدمت می‌کرد. بهنام در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل برای به پیروزی رسیدن ایران با دشمنان اسلام می‌جنگید تا اینکه بهنام یوسفی اردبیلی در 5 اسفند 65 در حین درگیری با نیروهای بعثی عراق در اثر اصابت ترکش به صورت،سر، شکم و پا در منطقه شلمچه به مقام رفیع شهادت نائلآمد.

پیکر شهید در گلزار  شهدای غریبان در شهرستان اردبیل به خاک سپرده شده است.

وصیت نامه

سلام بر امام و امت امام که با ایثار و فداکاری، اسلام را بعد از 14 قرن، شور و شوقی دوباره بخشیدند و دورد بر فرزندان راستین اسلام که با اهدای خون خود به پای درخت آزادگی، پاسداران جاوید آفاق شرف شدند. شهادت، پیام است، هدف است، سخن است که باید گفت و نوشت و شنید و درک کرد هر قطره خون شهید با جامعه سخن ها می گوید، حرف ها دارد و نوشتاری است که صفحاتش باید در برابر دیدگان جامعه باشد.

خداوندا! حال که این بنده عاصی و گنه کار که سراسر عمرش جز معصیت و روسیاهی چیزی ندارد، به سویت آمده است و خونش بر سرزمین پاک ایران جاری گشته، با عفو گناهان، توفیق عنایت فرما تا با نوشتن وصیتی خالص، توانسته باشم پیام خود را به حکم مسئولیت شرعی، روی کاغذ آورم؛ باشد که یادی از فردی گناهکار و امیدوار به عفو خدا خوانندگان و شنوندگان وصیتنامه را به پیروی از فرامین امام و پاسداری از خون شهدا، پایبند و مقاوم تر نماید.

ای معبود من! ای آن که دل های پاک در لقای تو می تپد، من با ایمان قلب خود نسبت به دین اسلام و در پی اجابت امر رهبرم و با احساس مسئولیت برای دفاع از دین تو و دین برگزیده رسول تو به میدان جنگ آمدم.

خدایا! من با تو در شهادت دوستانم، در پرپر شدن لاله های جوان گلستان ایران عزیز، به هنگام بلند شدن ناله های کودکان مادر از دست داده در بمباران دشمن، با تو پیمان بستم و عهد نمودم تا پایان راه بروم و حال بر پیمان خود وفا کرده ام. الهی، من به وفاداری و خلوص عمل نمودم تو نیز مرا بپذیر.

برادران و خواهران من مگر جز این است که هدف از زندگی، شناختن خدا و شتافتن به سوی اوست و مگر جز این است که دنیا مزرعه آخرت است و رهگذری بیش نیست؟ باید دانست که ما برای آخرت آفریده شده ایم نه برای دنیا، پس باید حق را شناخت و با کسانی که در دنیا با حق می ستیزند، مبارزه کرد.

کافی نیست انسان ستمگر نباشد، بلکه لازم است از ستم دیدگان نیز دفاع کند. خداوند از ما شکرگزاری می طلبد و خلافت خود را در زمین به ما می سپارد. فرصت ما محدود است، پس باید به جهاد برخیزیم تا بدین وسیله شکرگزاری خدا را به جای آوریم و شایستگی خود را جهت خلافت او و نیل به بهشت او نشان دهیم.

سخنی دارم با دانش آموزان، آینده سازان که قرار بود بعد از مدتی اندک، افتخار معلمی این ها را داشته باشیم؛ خدا می داند چقدر علاقه به آگاهی و هوشیاری و تهذیب شما، در وجود من موج می زند. آرزوی من این است که همه شما فردی مفید و پاک برای خدمت به اسلام شوید و سنگر مقدس درس و علم را به دست منحرفین و منافقین که همیشه از صدر اسلام تا کنون بوده اند ندهید.

و شما ای خانواده عزیزم، از این که دیگر در میان شما نیستم غم مخورید و افتخار کنید که شهیدی در راه خدا و قرآن –اگر خدا قبول کند- داده اید.

مادرجان! مبادا در فراق من ایمانت سست شده و ناراحت شوی که فردا در محضر خدا نمی توانی جواب زینب (س) را بدهی، چرا که او تحمل 72 شهید را نمود. این یک امتحان الهی است، از این امتحان پیروز بیرون بیا و چنان باش که زنان منافق از تو بترسند.

مادرجان! مهم تر از هر سفارشی، از تو می خواهم مرا حلال کنی. شما پدر عزیز که همواره راهنمای من در زندگی بوده اید، از اینکه باید و شاید نتوانستیم حق پسری را ادا نمایم باید مرا عفو کنید. از شما تقاضا دارم در غم از دست دادن فرزند خود صبور باشید، چرا که سختی های دنیا زودگذر است ولی به پاداش این جان فشانی ها و فداکاری ها بر نعمت های ابدی و بی پایان خواهید رسید.

از خواهرانم می خواهم زینب گونه باشند و سیاهی چادرشان را تیغی در چشم دشمنان اسلام قرار دهند. ضمناً درس هایتان را برای نمره نخوانید، بلکه برای آگاهی و بینش به مسائل و ارتقای علمی بخوانید. برادر کوچک و خوب من، از تو می خواهم از حالا احکام اسلام را یاد بگیری و عمل کنی و ضمناً همیشه یادت باشد که برادرت برای خاطر مبارزه با کفر شهید شده، تو نیز با خوب درس خواندن، سعی کن فرد مفیدی برای اسلام شوی، ضمناً همواره پیرو خط امام باشید.

منبع: سبلان ما