به گزارش خط هشت، | این روزها آنقدر دشمنان اسلام و منافقین برای گمراه کردن دختران ایرانی هزینه می‌کنند تا شاید بتوانند اقتدار چندین دهه‌ای یک کشور را زیر سوال ببرند. اما فراموش کردند که اینجا ایران است و دخترانش هم همیشه قهرمان هستند و برای خاک کشورشان از جان مایه می‌گذارند. نمونه بارزش هم بانوانی چون «سپیده بابایی‌ها و هدی نقیبی‌ها» هستند. شیرزنانی که با پشت کردن به طرح و برنامه‌های منافقین، مشت محکمی بر دهان ضد انقلاب زدند و باری دیگر ثابت کردند، ایرانی خریدنی نیست، ایرانی غیرت دارد و ایرانی همیشه قهرمان است !
اما امروز از بانویی صحبت می‌کنیم که با نماز خواندن در دیار غربت و در صحنه نبرد و همچنین اهدای مدال با ارزشش به خانواده شهید، حسابی غوغا بپا کرده و حتی مورد خشم و نفرت آنور آبی ها هم قرار گرفته است.
قولی که به پدر داد اما پدر آسمانی شد
«سپیده بابایی» این شیرزن قهرمان در ۳۱ سالگی برای نخستین‌بار به مسابقه‌ای بین‌المللی اعزام شد و خوشرنگ‌ترین مدال را گرفت. می‌گوید؛ از کودکی عاشق کشتی بوده و به پدرش قول داده که روزی کشتی‌گیر شود. پدرش قبل از اینکه او را روی تشک کشتی ببیند، فوت میکند اما دخترش به وعده‌اش عمل کرد.
بابایی نایب قهرمان رقابت‌های کشتی آلیش آسیا طبق قولی که داده بود؛ به همراه هدی نقیبی سرمربی تیم آلیش بانوان کشورمان، با حضور در منزل شهید حسن طهرانی مقدم، مدال نقره آسیا این مدال ارزشمند را به خانواده این شهید اهدا کرد.
این بانوی قهرمان می‌گوید؛ بر اساس تحقیقاتی که در زندگینامه این شهید عزیز داشتم یک وجه اشتراکی بین خودم و ایشان دیدم و سعی کردم راه او را الگوی راه خودم قرار دهم. حتی استوری‌های سپیده بابایی بانوی قهرمان مازندرانی در فضای مجازی که با رونمایی از اعتقاداتش و توسل به یک شهید همراه است، صحنه رقابت را به فضای مجازی کشاند و با صدای رسا اعتقاداتش را جوری فریاد زد که نقشه های معاندین و ضد انقلاب‌ها، نقش بر آب شود.
سپیده بابایی ۳۳ ساله کشتی‌گیر قائمشهری که مادر یک پسر ۱۳ ساله فوتبالیست نیز هست، در پست اینستاگرامی‌اش درست لحظاتی پس از کسب مدال قهرمانی نوشت؛ «گمنامی تنها برای شهرت‌پرستان دردآور است و گرنه همه اجر‌ها در گمنامیست. محکمه خون شهدا محکمه عدلیست که ما را در آن به محاکمه می‌کشند. خدارو شکر میکنم این لطف را از من دریغ نکرد؛ زنده باد ایران و ایرانی» این جملات یعنی مسابقه برایش تمام نشده است و صدایش را رساتر کرده است.
این عضو تیم ملی کشتی آلیش زنان ایران، دو سال قبل نیز در رقابت‌های بین‌المللی جایزه بزرگ جام بین‌المللی ارکینبایف که به میزبانی قرقیزستان برگزار شد و صاحب مدال طلا در وزن ۵۵ کیلوگرم شده بود و در حاشیه برگزاری این مسابقات با حجاب کامل اقامه نماز کرد.
سپیده بابایی همچنین لقب بانوی اخلاق ورزش کشور را در همایش معرفی بانوی اخلاق کشور که با حضور رئیس کمیته ملی المپیک برگزار شد کسب کرده بود.
سپیده بابایی بعد از اهدای مداش به مادر شهید طهرانی مقدم در پست اینستاگرامی نوشت؛ انتظار را باید از همسر شهید پرسید! محکمه خون شهدا محکمه عدلیست، که ما را در آن به محاکمه می کشند!
با این مقدمه به سراغ این بانوی دلیر رفتیم و با او به گفت‌وگو پرداخته ایم که در ادامه این گفتگو را میخوانید :
برای شروع از خودتون بگوید، چند سالتونه و از چه سالی ورزش رو شروع کردید؟
سپیده بابایی هستم، متولد سال ۱۳۶۸ و از سال ۱۳۹۳پا به این عرصه گذاشتم.
اصلا چرا به این رشته روی آوردید!؟ قبل کشتی آلیش ورزش دیگه ای هم می‌کردید؟
بابایی: چون از بچگی این ورزش در دید من بود و به خاطر فعالیتی که برادرم محسن بابایی داشت و علاقه قلبی خودم، من هم از کشتی شروع کردم در رشته‌های دیگری فعالیتی نداشتم.
فاز شروع دوران ورزشی بگوید و چه مراحلی را تحمل کردید تا به اینجا رسیدید؟
بابایی: در ابتدای کار مسلما با مخالفت خیلی ها مواجه بودم. از طرفی به دلیل نداشتن امکانات سختی‌های زیادی را تحمل کردم. به هر حال چون می‌دیدن با چه مشکلاتی تمرین میکنم، مخصوصا رفت و آمد و با وجود داشتن فرزند کمی کار سخت بود برای من !
فارس ـ از ورزش بانوان و مسائل که در این زمینه وجود دارد برای ما بگویید!
بابایی: نداشتن امکانات در روستاها یکی از بزرگترین مشکلات است. چون من خودم در روستا زندگی میکنم و این مشکلات را لمس کردم.
تعلق نگرفتن امکانات به ما و بی‌سروسامانی ورزشکارامون مخصوصا از نظر شغلی، واقعا آزار دهنده هست. همیشه هم بابت این موضوع از طرف مردم سرزنش می‌شویم.
آیا ورزش حرفه‌ای قهرمانی به زندگی متاهلی آسیبی می‌رسوند؟
بابایی: من به شخصه یکی از انگیزه‌های اصلی من برای ادامه راه، پسرم است. شاید اگر پسرم نبود در این راه سخت، کم میاوردم.
همسر شما مشکلی با ورزش حرفه‌ای شما ندارند؟
بابایی: خیر! ایشون در تمام مراحل علاوه بر همسر، دوست و رفیق من بوده! چون خودش در فوتبال فعالیت داشته و به حقش نرسیده برای همین بیشتر حمایتم میکند تا من موفق شوم.
حمایت‌های خانواده چه میزان در موفقیت شما نقش داشته؟
بابایی: یک قهرمانی حاصل حمایت‌های یک مجموع است. خانواده قسمت عظیمی از اون مجموعه را تشکیل می‌دهد. کل خانواده در طول این سال ها با من خندیدند،گریه کردند و غصه خوردند!
گفتید صاحب فرزند هم هستید! چطور می‌شود یک زن، هم یک همسر و هم یک مادر خوب باشه و هم بتواند قهرمان باشه و در ورزش حرفه‌ای افتخار آفرینی کند؟
بابایی: بله درسته، آقا محمد پارسای من ۱۳سالشه ـ به هر حال کار عشق است و تمام این اتفاها خواست خدای بزرگ است.
همیشه در تمامی اردو ها و مسابقات مختلف، با خانواده در تماس بودم. از طریق مربیان و سرپرست تیم با خانواده ارتباط داشتم و انگیزه میگرفتم.
نظرتون در خصوص حجاب زنان ایرانی چیست؟
بابایی: از نظر من، حجاب بسیار زیباست! چون من فرق بین حجاب و بی‌حجابی را دیدم!
حجاب یک زن یا دختر ایرانی با خودش امنیت به همراه می‌آورد. این خیلی با ارزشه ..!
داشتن حجاب برای رشته شما سخت نیست!؟ شما در مسابقات با حجاب و پوشش کامل شرکت می‌کنید ، نظرتون در خصوص حجاب ورزشکاران ایرانی بگید
بابایی: اگر داشتن حجاب و مسابقه دادن با حجاب سخت بود که هیچ وقت موفقیت حاصل نمی‌شد.. !
داشتن حجاب، همین که که ما را در کشورهای غریب، نسبت به تیم‌های دیگر متمایز میکند، نشان از ابهت که یک دختر ایرانی در کشورهای دیگر دارد. داشتن حجاب قابل توصیف نیست، یک افتخار است.
تا حالا شده در کشورهای دیگه ورزشکاران اون کشورها در خصوص حجاب و نوع پوشش شما در مسابقات با شما صحبتی داشته باشند!؟
بابایی: در مورد داشتن حجاب در مسابقات مختلف در کشورهای مختلف دنیا، همیشه مورد تحسین و تمجید بودیم، برای آنها این کار ما بسیار ارزشمند بود. پایبند بودن به سنت‌ها و آیین‌ها برای کشورهای دیگه جذابیت داشت. حتی وقتی ما را به این صورت و با این پوشش می‌دیدند، می‌شد شوق را در چشمان آنها دید.
تا کنون در طول دوران حرفه‌ای چه افتخاراتی کسب کردید؟
بابایی: طلای جهان، برنز جهان، چهارمدال آسیا، طلای جایزه بزرگ ارکینبایف
لذت بخش‌ترین مدالی که این سال‌ها گرفتید کجا بود و چرا؟
بابایی: همین مدال آسیایی که اهدا کردم به شهید عزیزمون و حسی که تجربه کردم هیچ وقت نداشتم. واقعا برایم لذت بخش بود.
برسیم به اهدای مدال شما، خیلی در این خصوص صحبت شده، بیشتر صحبت کنید و بگوید اصلا چی شد که تقدیم شهید شد؟ کار از قبل هماهنگ شده بود یا نه یهویی به ذهن شما رسید!؟
بابایی: آشنایی من با این عزیز بزگوار از چند دوره قبل بود که پیگیر ماجرای زندگیشون بودم. مطالبی که شنیدم و خوندم بیشتر کنجاوم‌کرد، خودم را به ایشان نزدیک می‌دیدم. در مسیر زندگیم، وجه اشتراک‌هایی بین خودم و این شهید می‌دیدم.
آرزوی قلبیم بود که بتوانم مدال بگیرم و آن را تقدیم کنم که خدا را شکر میکنم که این لطف را ازم دریغ نکرد.
چرا این شهید؟ گفته بودید زندگی نامه این شهید با زندگی شما شباهت زیادی داشت، بیشتر در این خصوص توضیح بدید؟
بابایی: بله کاملا درسته! صبر این شهید، سختی‌هایی که این شهید کشیده بود، استقامت شهید، مقاوم بودم در برابر مشکلات، کم نیاوردن هاشون! سماجت در کارهایی که بهش علاقه داشتند نکات مشترک بین ما بود که سبب شد علاقه شدیدی پیدا کنم.
در مسابقات بیشترین توسل شما به چه کسی است؟
بابایی: من همیشه و در همه جا ذکر ورد زبانم هست. اما این را هم باید بگم که ارادت خاصی به امام حسین (ع) دارم. حتی در نشستن و برخواستن به امام حسین (ع) را صدا میکنم.
شده در مسابقات یا در زندگی، دچار مشکل بشوید و به شهدا و یا به هرکسی که اعتقاد دارید توسل کنید و جواب بگیرید؟ اگر خاطره‌ای در این خصوص دارید بفرمایید.
بابایی: بله خیلی اتفاق افتاده! تنها دری که همیشه به رویم باز بود در خانه خدا، ائمه و شهدا بوده است! من معجزه‌هایی را در زندگی‌ام دیدم که قابل توصیف نیست. زندگی من پر از نگاه‌های خدا، کمک های شهدا و ائمه است.کل زندگی‌ام خاطره ای از توسل من به اعتقاداتمه ..! همه ما موقع گرفتاری یکی را صدا می‌کنیم که گره از کارمون باز کند. حلال مشکلات درمان همه دردها امیدوارم نگاهش بدرقه راه تک تک ورزشکاران عزیز کشورم باشد.
بعد اهدای مدال بازخوردها از سوی مردم و حتی مسؤولان چطور بود؟
بابایی: مردم همیشه به من محبت داشتند. از همه مردم و همچنین از تک تک مسؤولان سپاسگزارم که پیگیر احوالم بودند.
جدا از بحث اهدای مدال، استوری‌های بعد کسب مدال شما بیشتر رسانه‌های معاند رو آزار داده، مخصوصا شعری که در خصوص شهدا نوشتید به نظرم خیلی عالی بود. پیامی یا تهدیدی در فضای مجازی هم داشتید!
بابایی: زشتی ها همیشه هست! اما ما خدا پشت و پناهم‌ون هست و دلگرمی بهتر از این نداریم.بنده برای تک تک ورزشکاران آرزوی سلامتی و‌موفقیت میکنم. انشالله همه ما بتوانیم بهترین تصمیم را برای خودمان بگیریم و اسیر پیشنهادات و وسوسه‌های دیگران نشویم.
اما یکی از بزرگترین آرزوهای من این است که حضرت آقا (رهبر انقلاب) را از نزدیک ملاقات کنم. برای آن دیدار لحظه شماری میکنم.
اصلی ترین دغدغه سپیده بابایی در حال حاضر چیست؟
بابایی: در زندگی کسی که متاهل است و دارای فرزند و در کنار خانواده و همسر زندگی میکند دغدغه بسیار زیاد است. دغدغه های من یکی دو تا نیست وضعیت شغلی من مشخص نیست و وعده‌های داده شده که انشالله این قول‌ها عملی بشود.
چه خواسته‌ای از مسؤولان دارید؟
بابایی: حمایت کردن یک کلمه است، اما در واقع یک کتابه! خواهش دارم که مسؤولان مربوطه، ما ورزشکاران را رها نکنند. ما هیچ امکانات و تسهیلاتی نداریم.
صحبت پایانی؟
بابایی: از خدا عاقبت بخیری تمام جوان‌های کشورم را آرزو دارم. تقدیر و تشکر از یکایک عزیزانم که همراهیم‌کردند تا من الان به اینجا برسم. امیدوارم حرفای من به گوش مسؤولان برسد وکمی از دغدغه‌های زندگی و زشکاران کم شود.
منبع: فارس
